Met haar tas liep Charlotte door de gang heen, op naar de danszaal. Ze had gezien dat de eerste vol zat dus ging ze naar de tweede. Ze had het dansen gemist, gister had ze ziek in bed gelegen en haar lichaam snakte er naar om weer te kunnen bewegen op de muziek. Zachtjes opende ze de deur maar er was niemand en eigenlijk vond ze dat wel fijn, even geen ogen die de hele tijd op haar gericht waren. De mensen gaven liever de voorkeur aan danszaal één omdat die toch groter was maar nu was het alleen zij en de muziek.