Het plein.

Zoals voor iedere school, ligt hier ook een gigantisch plein. Hieraan vast zit een soort ligveld, waar je in de zomer heerlijk op kan zonnen. Op het plein zelf staan een aantal banken waar je op kan zitten en ook twee van dit stenen ping pong tafels. Niemand weet waarom ze er staan, omdat er namelijk geen ping pong setje is, maar hij staat er.

Aiden liep op het grote plein. Hij vond het altijd interessant om hier rond te lopen. Hij haalde diep adem en ging ergens in het gras zitten onder de schaduw van een grote dikke boom om zo naar de rest van de leerlingen te kijken die rondkrioelden in deze drukke school. Hij leunde tegen de stam en neuriede een liedje terwijl hij verveeld om zich heen keek.

Met haar ipod in liep Jane zacht neuriënd over het schoolplein. Ze ging aan een van de tafels zitten en haalde haar boeken maar weer tevoorschijn. Ze moest het toch ooit een keer doen en waarom niet nu, als het zo rustig was. De vogeltjes floten, hoorde ze toen er even een pauze was van het ene liedje naar het andere liedje.

Aiden keek op toen er een meisje een stukje bij hem vandaan ging zitten. Hij rekte zich uit en stond op om naar haar toe te gaan. Ze zat dicht genoeg om zijn slachtoffer te zijn van sociaal contact. Hij liep naar haar en ging tegenover haar zitten. 'Hello' zei hij vriendelijk en keek haar nieuwsgierig aan. Ze kwam hem ergens bekend voor, want hij had haar hier al rien rondlopen natuurlijk.

Ze keek op toen ze een stem hoorde en zuchtte eventjes. Fijn, kon ze weer niet lezen. Maar toch, ze was eigenlijk wel blij. Praten was leuker dan lezen. Ze zette een vrolijke glimlach op haar gezicht en keek hem onderzoekend aan. 'Hallo!' zei ze enthousiast en ze legde het boek aan de kant. 'Ook een rustig plekje aan het zoeken?'