Instrumentenkamer

In deze kamer staan vrijwel alle instrumenten die je je maar kunt bedenken. Je kunt hier dus altijd oefenen. Ook kan je hier zingen, want er zijn een aantal microfoons te vinden. Dit is de ideale plek voor mensen die willen oefenen met hun bandje.

Maximaal aantal personen: 5.

Sally's blocnote lag op haar schoot en een potlood was tussen haar vingers geklemd. Ze zette een aantal noten op de getekende notenbalk en richtte zich toen weer op het keyboard dat voor haar stond. Ze begon de noten te spelen die ze net getekend had, een paar keer opnieuw en besloot toen dat het een precies de melodie was die ze zocht. Ze glimlachte en richtte zich weer tot de blocnote, om nog wat noten toe te voegen. Het was behoorlijk wat werk, maar ze vond het fantastisch om zo nu en dan haar eigen nummer te schrijven.

Met zijn eigen gitaar in de hoes over zijn schouder, liep Flynn de instrumentenkamer in. Hij liep meteen naar de hoek toe waar hij meestal zat, en ritste de hoes van zijn gitaar open. Langzaam liet hij zijn vingers over het gladde hout glijden. Hij had de gitaar gekocht toen hij net veertien geworden was, en zijn ouders waren woedend geweest dat hij geld uitgegeven had aan "zo'n stuk hout." Natuurlijk was Flynn op zijn beurt woedend geworden, en hij had hardnekkig geweigerd om zijn gitaar af te geven. Nu was hij er aan gehecht geraakt. Hij kon op geen enkele gitaar beter spelen dan op deze.

Sally keek op toen ze iemand binnen hoorde komen. 'Hallo Flynnie,' zei ze, een glimlach rondom haar lippen. Ze begon weer de nieuwe noten te spelen en besloot dat het tijd werd om haar tekst erbij te zingen. Ze pakte haar geschreven tekst uit haar tas en zette die op het keyboard, waarna ze de akkoorden begon te spelen. 'Time flies, days go by. Another year has passed by.' Ze zweeg abrupt en gromde zachtjes. 'Verdorie,' mompelde ze. Het was het allemaal gewoon nét niet.

Flynn hoorde de stem van Sally en keek op toen ze even op haar keyboard begon te spelen. 'Flynnie? Ben ik een hond of zo?' vroeg hij sarcastisch, toen hij Sally zag zitten. Hij keek haar grijnzend aan. 'Wil het nog steeds niet lukken?' vroeg hij, terwijl hij opstond en naast haar ging zitten. 'Wat moest het ook al weer worden? Iets fels, nietwaar?' vroeg hij, terwijl hij naar de tekst keek.

Sally keek hem aan en grinnikte. 'Zolang ik je baas dan ben, vind ik het prima,' zei ze, een glimlach rondom haar lippen. 'Wel, nee, het mislukt compleet.' Ze keek even naar zijn gitaar en toen naar haar keyboard. 'Wacht, als jij deze melodie eens speelt op je gitaar,' zei ze, waarna ze een melodie begon te spelen. Het was een melodie die het net niet was op haar keyboard en ze hoopte dat het het wel zou zijn op een gitaar.

Flynn grinnikte. 'Ja, baas,' zei hij, terwijl hij de melodie bekeek. Zachtjes sloeg hij de snaren van zijn gitaar aan, om te luisteren hoe de melodie klonk. Sally kon goede muziek schrijven, daar was hij het al jaren over eens. 'Lekker deuntje,' grijnsde hij. 'Misschien moet je erdoorheen spelen?'

Sally begon breed te glimlachen. 'Flynn, dat met je gitaar, dat is het gewoon! Dat is precies hetgeen wat ik mistte en zocht!' bracht ze enthousiast uit. 'Kom op, speel het nog een keer,' zei ze, terwijl ze haar keyboard aan zette en een bepaald deuntje zocht waarop ze dit nummer wilde spelen. Ze zette haar vingers aan de toetsen en begon toen te spelen.